Winter I.P.A. – Brouwerij Lowlander

Lowlander probeert in dit bier 2 bijzondere stijlen met elkaar samen te voegen. De Belgische Witbier-stijl bekend van de citrusvruchten en milde mouten, en de Amerikaanse I.P.A.-stijl (in het bijzonder de West Coast I.P.A), bekend van complexe hoppen en een zware bitterheid. Combineer dat met de toegevoegde sparrenaalden en jeneverbes voor de winterse toon, en er is een duidelijk beeld van het achterliggende idee van dit bier. Maar, ‘apprentice of many makes master of none’, dus is dit allemaal gelukt?

Lowlander specialiseert zich in botanische bieren, vol van extra planten en bloemen als een vast repertoire van hun receptuur en identiteit van de brouwerij. Denk bijvoorbeeld aan de Grapefruit Pale Ale en het Ginger & Kaffir Lime tarwebier. Voor deze Winter I.P.A. lag de nadruk op de sparrenaalden en de jeneverbes. In de geur bevindt zich vooral de tonen van de hoppen. Niet gek natuurlijk, een West Coast I.P.A. hoort vol te zitten met complexe hopsmaak. De hoppen hierin vond ik niet heel complex, maar zijn wel erg goed gepaard met de citrussmaak van de Belgische Wit.

Dus, de smaak dan: de eerste slok haalt meteen de citrussmaak van die Wit naar boven, en introduceert dit bier als een mooi, verfrissend drankje. De smaak gaat daarna over in de bloemige tonen van de hop, om daarna het bittere van de hop mooi naar boven te laten komen. Pas helemaal aan het eind, als je rustig wacht tot je mond gewend is aan het bittertje, komen de tonen van de sparrenaalden er doorheen. De afdronk is relatief droog door de bitterheid, maar dat past prima bij de I.P.A.

Al met al is het een mooie White India Pale Ale. De citrussmaak is goed aanwezig maar overheerst niet, en de hoppen en bijbehorende bitter zijn ook mooi in balans met de rest van het bier. Het is eigenlijk jammer dat het bier zo goed doordrinkt. Je bent geneigd om te genieten van de citrus, hop, en bitterheid, en je dan op te maken voor de volgende slok. Maar om die botanics er uit te halen, moet je bij deze iets meer de tijd nemen, wat menig drinker niet doet. Voor mijn persoonlijke smaak had ‘ie dan ook iets romiger mogen zijn. Wellicht dat dat mensen iets meer aanspoort om net iets langer van elke slok te genieten, en dat die botanics dan echt de kans krijgen om volledig tot hun recht te komen.

Nog een interessant feitje over die sparrenaalden trouwens, ze zijn gecrowdsourced. Vorige kerst (2018) heeft Lowlander mensen gevraagd hun kerstbomen te doneren, waar ze genoeg naalden van konden halen om dit bier te ontwikkelen en brouwen.