Brouwerij: Brouwerij Pronck
Locatie: Leiden, Nederland
Bierstijl: Milk Stout
Alcoholpercentage: 5.0%
Untappd: –
Mijn score: 4.25
Van achter de schermen heb ik al meegekregen hoe dit bier door de testfases ging. Meer romigheid? Misschien toch iets minder zout, want het overheerst een beetje? Willen we wel dat die koffiesmaak zo sterk is? Kortom, ik weet hoe veel moeite en liefde er bij is komen kijken om dit bier precies te krijgen, zoals hij hier in mijn glas zit. Maar, weten dat het bier past bij de smaken die Pronck voor ogen heeft wil niet zeggen dat het ook past bij mijn persoonlijke voorkeuren binnen de stijl. Ik zal er namelijk maar eerlijk voor uit komen, Milk Stouts zijn niet mijn favoriete stijl. Het is te snel een gimmick en het is te makkelijk om een basis Milk Stout te maken die je kunt verrijken met allerlei siroopjes van Tiramisu, Strawberry Shortcake, of what have you. Nu weet ik ook dat dat niet gedaan is bij deze Milk Stout. Het zeezout heb ik de brouwerij in getild, en de geur van een gigantische hoeveelheid verse koffie heeft een aardige tijd in de keuken van de brouwerij gehangen. Wellicht is dat dan ook genoeg om eens te kijken wat het resultaat van al die inspanning is geweest.
De geur is meteen weer die sterke koffiegeur die in de brouwerij hing, met een hint van cacao. Hij is gitzwart, maar met een mooie lichtbruine schuimkraag. Het zout komt meteen naar voren, als de eerste smaak die je tegen komt, maar gaat heel snel weer op in de zacht romige koffietonen van de stout. De koffiesmaak blijft eventjes hangen, maar wordt langzaam steeds zoeter. Dan komen de smaken van de karamel er doorheen, waarbij ook het zeezout weer omhoog komt voor de inmiddels bekende combinatie. De afdronk dan is romig en licht zoetig, en pas helemaal op het laatst komt er een bittertje doorheen.
Het aparte aan dit drankje is denk ik niet eens de smaak. Zeezout en karamel is een beproefde combinatie, en een Milk Stout met een koffietoets is ook redelijk normaal. Dus hoewel die combinatie mooi uitgevoerd is, en fraai en subtiel in elkaar overloopt, is dat niet het meest bijzondere. Dat is namelijk, wat mij betreft, het alcoholpercentage. Als je dit drinkt smaakt het namelijk als een complexe porter, met een fraai smaakverloop. Licht romig, met duidelijke primaire smaak van koffie, en subtiele onderliggende smaken waar je op moet letten. Zo’n smaakprofiel vind je in imperial porters, russian stouts, en vatgerijpte bieren. Het stevige spul van 9% of hoger. Maar dit heeft slechts 5.0% alcohol, en is dus net zo sterk als een pilsje uit de groentela van je koelkast. En om dat voor elkaar te krijgen, moet je niet alleen een goeie brouwer zijn, maar moet je ook liefde hebben voor je product. Je moet blijven aanpassen en verbeteren en zorgen dat elk nieuw proefbrouwsel beter is dan de vorige. Kortom, al dat harde werken loont, en dat proef je.