Val-Dieu Grand Cru – Brasserie de l’Abbaye du Val-Dieu

Val-Dieu is een verborgen pareltje in de belgische bierwereld. Zo’n naam die vooral prestige draagt in de kaaswereld, en waarvan je maar net moet weten dat er ook bijzonder goed bier gebrouwen wordt. Val-Dieu behoort niet tot de trappisten, maar tot de abdijbieren. Dit wil zeggen dat het biermerk gebrouwen wordt binnen een kloostergemeenschap, of in naam verbonden is aan een abdij. Het is een iets soepeler keurmerk dan de trappisten, hoewel er ook bij de Erkende Belgische Abdijbieren slechts 22 brouwerijen aangesloten zijn. 

Maar goed, terug naar de Grand Cru. Grand Cru is eigenlijk een ietwat oude term, die gebruikt werd om aan te duiden dat dit bier het mooiste van het mooiste is dat deze brouwerij te bieden heeft. Vergelijk het met termen zoals Grand Prestige of Meesterstuk. Een Grand Cru is vrijwel altijd een zwaar moutige stijl, donker van kleur, wat we tegenwoordig een quadrupel zouden noemen. Er bestaan nog vele andere termen voor deze bierstijl hoor, zoals de Grand Cru, Heavy Belgian Ale, Strong Ale, en ga zo maar door. De laatste jaren wordt het steeds gebruikelijker om de term Quadrupel te gebruiken voor deze bierstijl, waarschijnlijk door de introductie van de La Trappe Quadrupel in 1991 en het feit dat het zo mooi in het rijtje ‘Enkel/Blond, Dubbel, Tripel, Quadrupel’ valt. Tijd om te gaan proeven.

De geur is mooi moutig met een duidelijke zachte zoetheid. Wat kleur betreft is het bijna ondoorzichtig zwart, maar als je hem tegen het licht houdt komt er een diep robijnrode kleur tevoorschijn. Bij de eerste smaak valt meteen op hoe zacht en romig deze Grand Cru is. Er is net genoeg koolzuur om het interessant te houden. Er is een mooie toffeesmaak als eerste, die voorzichtig overloopt in tonen van karamel. Er komt vrijwel geen smaak van de Hallertau en Saaz-hoppen af, geheel volgens de verwachting. Op de achtergrond zijn er smaken van donkere mout, die pas in de afdronk echt naar voren komen. Dit geeft het een mooi kruidige afdronk, terwijl die zachte romigheid heel lang stand blijft houden. 

Wat opvalt bij deze quadrupel is dat er vrijwel geen smaken van rood fruit in voorkomen. Het is een smaak die veel gebruikt wordt in deze stijl, en die ook erg goed samen gaat met de zoete kant van de mout. Maar dit bier is zo perfect in balans dat het dat soort andere smaken niet nodig heeft. Het is soepel en zacht, mooi zoet in het begin met de juiste hoeveelheid kruidigheid in de afdronk. Erg fraai dus, en zeker aan te raden als je hem ooit in een winkel ziet liggen.