Rumbaard Pronckstout – Pronck & De Bebaarde Brouwer

Ik moet eerlijk bekennen dat ik niet geheel onpartijdig en neutraal ben als ik dit bier proef en beoordeel. Brouwerij Pronck heeft namelijk het ‘homecourt advantage’ aangezien ik daar al zes maanden werkzaam ben en dus goed bekend ben met hun (ons?) assortiment aan bieren. Maar deze collaboratie kwam tot stand ruim voor mijn aantreden bij de brouwerij, dus het is hoog tijd dat we hier eens even goed voor gaan zitten (en niet eentje even-snel-proeven op de brouwerij).

Eerste verwachtingen zijn redelijk hoog. Ik weet redelijk wat ik kan verwachten van de toegevoegde bruine rum, en ook de eikenhout snippers die de illusie van vatrijping creeeren. Maar specifieker dan dat ben ik er nog niet voor gaan zitten.

In de geur komt meteen de rum naar boven, die fijn in balans is met de geur van gebrande mouten. Eerst was dat wat verassend, want meestal komt bij infusions alleen de geur van de sterke drank er doorheen. Maar dit bier heeft een collectie van 9 moutsoorten, waaronder 1 aromamout en 2 brandingen die zwaarder zijn dan de chocolademout die er ook in zit, en dat verklaart al een heleboel.

De smaak dan. De eerste smaaksensatie is er een van zwaar gebrande mouten. Bitterder en pittiger dan een chocolade- of koffiesmaak die je zo vaak in stouts en porters tegen komt. Dit bier windt er geen doekjes om. Geen balancerend zoetje of een frisse koolzuurbubbel, nee, gewoon ‘zwaar en donker’ zoals ze zelf zeggen. Pas als je een beetje gewend bent aan die pittige moutsmaak ontdek je de subtielere smaken van pure chocolade en natuurlijk de rum. Bruine rum heeft van zichzelf een volle, lichtzoete smaak die naar specerijen neigt, en verkrijgt zijn kleur van de rijping op eikenhouten vaten. Dat laatste wordt versterkt door de eikenhouten snippers, waardoor het geheel een smaak van rijping krijgt.

Tot slot komt de rum dan echt tot haar recht. De alcohol neemt over en wordt gecombineerd met de kenmerkende volzoete smaak van de rum, en als de alcoholsmaak weg is, blijft de rumsmaak hangen, in een mooie balans met de chocola en gebrande mout.

Een dag samen brouwen. Een dag afspreken om een collaboratiebier te maken. En dan iets neerzetten van deze kwaliteit, met deze sterke en zeer complexe smaken, en er ook nog voor zorgen dat geen enkele smaak echt overheerst. Erg knap gedaan, en dus ook een volmondige ‘chapeau’ naar Étienne (De Bebaarde Brouwer) en, ik neem aan, Frans (Brouwerij Pronck).